Opnieuw getest in september 2025! De eerste keer liepen we deze route in september 2022, op een zonnige dag. Nu - in september 2025 - hebben we de route opnieuw bezocht. De relevante foto's van 2022 hebben we behouden en natuurlijk hebben we nieuwe foto's toegevoegd.

De route die wij hebben uitgezet is een iets aangepaste variant van de gele route. Op de informatieborden staat de route iets anders getekend dan de gele routebordjes aangeven. Dit is overigens geen probleem: naast de gele route is namelijk een heel groot deel van de paden ook halfverhard en goed toegankelijk! Het pad gaat geleidelijk iets omhoog en omlaag, maar met een gewone rolstoel was de route ook zonder begeleider goed te volgen.

Bij ons bezoek in 2022 was Natuurmonumenten hard aan het werk om de toegankelijkheid te verbeteren. Hoewel het gebied al heel goed toegankelijk was zijn de resultaten in het arboretum zeker zichtbaar! Vooral het pad naar de vogelkijkhut is verbeterd doordat het houten vlonder is vervangen door een stevig halfverhard pad. Vanuit de vogelkijkhut is het kijkgat op een prettige hoogte. Het schijnt zelfs dat de ijsvogel zich hier kan laten zien. Ook het bijenhuis is te bezoeken en het is hier mogelijk om een bijenkast van binnen te bekijken. Zowel bij de vogelkijkhut als bij het bijenhuis is er wel een kleine drempel. In het algemeen is goed te zien dat de paden goed onderhouden zijn. De bruggen op de gele route zijn ook goed onderhouden en tussen het pad en het brugdek zijn klinkers aangebracht om deze overgangen extra te verstevigen. Onderweg komt de route langs diverse bankjes, naast veel van deze bankjes is halfverharding aanwezig om de rolstoel goed neer te kunnen zetten, zo geniet je van de mooie doorkijkjes en uitzichten.

Graag geven we ook een parkeertip: wanneer het hek naar het restaurant open staat is het het handigste om hierlangs naar de route te gaan: bij de gehandicaptenparkeerplaats zat het brede hek tijdens ons bezoek dicht waardoor we door een smal slingerhek moesten. De breedte was hier slechts 75 centimeter waardoor we met de hoepels van onze rolstoel maar net pasten. Dit smalle slingerhek is de reden om het icoontje voor obstakels wél te vermelden. Op de route zelf kom je verder geen obstakels tegen.

Arboretum Poort Bulten is een uniek stuk natuur vlakbij de grens met Duitsland. In 1912 gaf de textielfamilie Gelderman tuinarchitect Leonard Springer opdracht om het park te ontwerpen. Later is er in het park ook een poelenlandschap aangelegd.

Een arboretum is een soort bomenmuseum. Arboretum Poort Bulten is een bomentuin in Engelse landschapstijl, slingerende paden en verschillende doorkijkjes maken het een speels landschap. Ruim 2500 bomen en heesters verdeeld over 1000 verschillende soorten zijn in dit arboretum te vinden. Ook staan er natuurlijk diverse andere planten langs de route. Alle bomen zijn opgenomen in een catalogus, deze catalogus is te vinden via deze link.

Bijna alle bomen en heesters zijn ook voorzien van een informatiebordje al zijn deze niet allemaal vanaf het pad te lezen. Op verschillende bordjes staat een QR-code en zo kan er extra informatie over de betreffende plant worden gevonden in de catalogus. Een leuk detail is dat de plant waar het informatiebord bij staat ook met een foto bij de informatie op internet is geplaatst. Hier is duidelijk aandacht aan besteed.

Tot slot zijn er op het park diverse kisten met weetjes en opdrachten voor kinderen te vinden. Dit maakt het ook met kinderen een leuk uitje. Zelf hebben we niet alle kistjes bekeken, een aantal kistjes was (nog) niet rolstoeltoegankelijk neergelegd.

Bij de ingang van het Arboretum is ook Schenkerij Poort Bulten te vinden. Bij de schenkerij kunt u terecht voor een kop koffie of thee en lunch. Op vrijdag, zaterdag en zondag is het ook mogelijk hier te dineren. Bij Schenkerij Poort Bulten is een rolstoeltoegankelijk toilet aanwezig.